3 Eylül 2019 Salı

TRANSFER MAYMUNLARI


Çocukken abimle bir kuralımız vardı. Gazeteyi kim alırsa alsın eve gelene kadar asla bakmayacak!
Kahvaltıdan önce de bakmak yok. Kahvaltı bittiği anda ilk kapan heyecanla sererdi mermer sehpaya. Batigol Geliyor!, Gravesen Fener’de!, Fenere Gol Makinesi!, Almeida Yola Çıktı!, Genç İbrahimoviç: Dedem Fenerbahçeliydi!

Gerçekleşme ihtimali değil, hayali yeterdi bizi mutlu etmeye. Zaten futbol hayal ettiğin müddetçe güzel. Alper’in aldığı maaşı hesaplayıp muhasebeci olmaya başladığın anda, taraftar değil seyircisin, sen gelme boşver… Ya da yönetimler salt seni mutlu etmek için emrinde çalışıyormuş gibi düşünmeye başladığın anda… Hemen uzaklaş armadan. Ben kimim de sana Fenerden uzak dur diyorum değil mi? Ben tüm yaz Batistuta konuşulsa da Washington’u getirdiklerinde sanki patronuymuşum gibi yönetimi idam sehpasına götürmeyen, hiç tanımadığım Washingtonla da mutlu olan, sezona umutla, pozitif enerjiyle başlayan, çocuğun büyümüş haliyim. Benim çocukluğum senin adamlığını tribüne sulu götürür, susuz getirir… 

Hayatımın en özel sezonundan örnekleyeyim. Mustafa Denizli’nin çok istediği 3 isim alındı. 
Milan Rapaic; Alkole düşkün, uyumsuz, tembel olduğu söyleniyor ama çok teknikmiş… Sonra manşetlerde şu haberi gördük. Rüzgarın Oğlu Lazetic Fenerbahçe’de!  100 KM’yi 11 saniyede koşabilen sağ kanat ile anlaşıldı… Ardından Revivo. Haber bültenlerinde hep aynı 3 golü gösteriliyor, başka bir bilgi yok. İsrailli olduğu için çok tanınır da değil. Bu isimlere verilen toplam bonservisler sırası ile 6M-5M-2.5 Milyon Euro. Bakın yanlış anlamayın sene 2000. 

Rapaic benim için çok özel olduğu gibi istisnasız her Fenerbahçeli için de öyle oldu. Efsaneleşti gitti. Revivo rakibe gittiği için unutulsa da o 2 yıl taraftarın göz bebeğiydi, katkısı müthişti. Lazetiç şimdinin tabiri ile inanılmaz bir scouting başarısıydı. 1.5 senede parladı ve önce Como’ya oradan da yine 1 senede dönemin en popüler kulüplerinden Lazio’ya yürüdü. Bu adamların şimdi geldiğini bi düşünelim mi? Twitter’daki bu futbol profesörleri hemen Youtube’a girip Rapaic/Revivo/Lazetic skills yazacaktı, ardından Transfermrkt’e girecekti. 3 ‘ünün de istatistikleri epey vasat olduğu için muhtemelen ‘’ÇÖP’’,  ‘’Bu çöplere 13 milyon vereceğine gidip bıdı bıdıyı almayan yönetim, bizden de forma, kombine almamızı beklemesin’’, ‘’Vasatlığa alıştırıldık, Aykut Kocaman ABV’’ minvalinde lakırdılar edilecekti… (Aykut hoca da yine güme gitti tabi durduk yerde:))

Oysa ben 13 yaşında bir çocukken hemen aldım elime kağıt kalemi 11 tane nokta çizdim kağıda. Sola Rapaic’i koydum, Sağa Lazetiç’i, Ortaya Revivo, önlerinde Kenneth Anderson… Kafamda en az 7-8 maçı oynadım. Lazetiç topu bir alıyordu Ergün’ün, Hakan’ın yanında deparla geçip orta sahadan çizgiye 5.5 saniyede inip ortayı kesiyordu Anderson kafayı çakıyordu. Rapaic ardı ardına çalımlarla show yapıyordu. Revivo o haber bültenlerinde dönüp duran golü gibi frikik golleri atıp duruyordu… Sonuç: Heyecan, mutluluk, merak, tutku, aşk… -tı

Transfer dönemlerine o yaşlarımdan beri bayılırım. Bu yaşa geldim hala iş toplantısında bile çaktırmadan kağıtlara kafamdaki kadroları yazarım. Şöyle söyleyeyim bu yaz en az 80 ayrı kadro çıkarmışımdır. Hastasıyım. Ama artık kimin aylık ne maaş aldığıyla, kime ne bonservis ödendiğiyle sapık gibi ilgilenen, takımın 20 yıllık kaptanına ‘’sözleşme yenilensin ama para almayacaksa!’’ Falan diyecek kadar emekten, yaşamın gerçeklerinden uzak, her oyuncuyu 3 skills videosu ile tanıyacak kadar futbolu bilen, futbol yorumlama düzeyi ‘’çöp, vasat, ya da çiğ etle belsenmiş, sahada adam yer’’ gibi embesil laflardan öte geçemeyen; sabah, akşam, her dakika transfer isteyen, 20 adam gelse de neden 21.si gelmedi diye tepki gösteren, medyanın ya da Twitter duyumcularının sunduğu, belki de bir kez dahi görüşülmemiş isimlere saplanıp kalan hatta yönetime baskı yaparcasına isteyen, hashtag çalışmaları başlatan, olmayınca da yönetim başarısızlığı ile sonuçlandıran, yaz döneminin keyfini, yeni sezonun heyecanını, en önemlisi armayı değil isimleri önde tutan ''transfer maymunu'' diye adlandırdığım öyle bir profil var ki transferden de döneminden de soğuttu.  Orta saha Afrikalı olmalı diye yorum okudum ben bu platformda ya. ORTA SAHA AFRİKALI olmalı... Kardeşim yarın gel sportif direktör olarak başla bu nasıl bir öngörü, nasıl derin bir futbol bilgisi? Afrika temsilciliğin hazır…

Özetle transfer döneminin bitmesine hiç bu kadar sevindiğim olmamıştı. Şu hayatta hiçbir şey beni Fenerbahçe’den soğutamaz ama bu profil bu gidişle beni futboldan soğutacak… Neyse ki yaz dönemi geçen yıldan alınan derslerle, asla alınmamış derslerle, sevabıyla, günahıyla kaosuyla, diplerde gezen iletişim süreciyle, vasat altı transfer açıklama videolarıyla bitti. Belirli futbolcular için kaybedilen zaman ve prestije gıcık olsam da bu dönem en sevindiğim şey hiçbir futbolcuyu havaalanında 3.dünya ülkesi refleksleri ile karşılayan binlerce taraftarın olmamasıydı. Bir diğer sevinç sebepleri: Maaş bütçesinin 16 milyon euro düşmesi, kirli rakibimizle girdiğimiz tüm transfer yarışlarında tabiri caizse tokatlayarak psikolojik üstünlüğü geri almamız... En güzel konu ise Abdülcebrail, Berke, Oğuz Kağan, Mahsun, Burak, Barış gibi kullanılmayacak gençlerin kiraya verilmesi oldu. Transferlerdeki genel teknik değerlendirmeyi ayrıca yazmak istiyorum. Zira iyi/ kötü bazı söyleyeceklerim var…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder